Artikelen door Rob Kars

zkv 44: Zwagerman Meets Rothko

Met “Über allen Gipfeln ist Ruh…” (de pianopartij) over de Belgische radio in het ene oor, luisterde ik via het andere naar mijn jongste zoon; hoe hij, geniaal, snel en behendig, aan de andere kant van de allang niet meer bestaande “lijn”, op afstand (!) mijn computerchaos ordende. (Voor de zoveelste keer, want ik ben […]

zkv 43: Glossies

Een Online glossymaker (glossy = tijdschrift met glamour en glans) raadde mij onlangs in de krant aan om, indien ik ook zoiets wilde, vooral “te zorgen dat je iets belangrijks hebt te vertellen, dat het een boodschap is waar lezers echt op zitten te wachten” EN, hier komtïe: “Het hoeft niet per se diepgaand te […]

zkv 42: Goede Vrijdag

Het kleine tengere meisje van de overkant draagt een diep paars-gloeiend jack. En frisse witte glittergympen. Ze heeft een kleine rugzak om, met bloemetjesmotief. Haar moeder, die weet heeft van de aanstormende lente, gaat vanmorgen luchtig gekleed in een stemmig turquoise jasje en een halflange (of zeg je driekwart?), lichtgroene broek. Aan de uitlaatlijn heeft […]

zkv 41: Zeven Stanza’s

Vorige maand kocht ik zeven keer een appel bij de Super in de Kashmirstraat. Telkens wachtte ik tot er een lange rij stond bij kassa 1. Meestal werkt daar de Oogverblindende Godin-zelve, zij die uit het verre Shrinagar komt, alwaar de heilige stenen wenen van geluk omdat zij hen met haar rinkelende, blote voeten streelt. […]

zkv 40: Politievrouw

Evenals de voltijdanarchist en politiedocent-in-ruste AL.S ben ook ik in princiepe bang van politie. Ik schrik me altijd te pletter als ik ze, vanaf Iny’s balkon, met sirene en zwaailicht over de trambaan in het midden van de Linnaeusstraat zie/hoor racen, (dat ik tegelijkertijd denk: hoe zat ‘t ook alweer met dat Dopplereffect? helpt helemaal […]

zkv 39: Ear

Beeldend kunstenaars de naam waardig lopen met hun hoofd in de wolken en hun ogen naar de grond gericht. Zo kon het mij ontgaan laatst, hybris impliciet), toen ik een kaart moest posten op de Oosterparklaan, dat het al jaren dichtgespijkerde callcenter naast het postkantoor, in de steigers stond: het werd verbouwd. Tot theecafé, om […]

zkv 38: Drie Dingen

(oftewel: All good things come in three.) Eerst het grappige meisje op de fiets met het filmische bolhoedje achterop haar hoofd en haar Frans aandoende lach van herkenning, of was het vertedering, toen ze ons zag lopen arm in arm, precies op die dag 16 jaar al zielsgelukkig niet-getrouwd en beide even prachtig grijs. “Tweeds” […]

zkv 37: Hergebruik

Half-oude, onbemerkt ingelopen schoenen, daar hou ik van, die zitten nog jaren lekker. En vaak gewassen hemden, (ze moeten wel niet rafelen, want dat is slordig, zegt Iny), die voelen als een vertrouwd, gezellig tweede huis. Je eerste huis, voor wie ‘t nog niet wist, is natuurlijk je vel (dat weet elke architect). Maar ook […]

zkv 36: Stille Meren

In het Filosofie Magazine, waarop ik maar weer een abonnement genomen heb (dat bezuinigen van mij is toch een hopeloze zaak), staat een stukje genaamd DOBBEREN. Marike van B verteld daarin dat haar echte leven pas begonnen is na het verbreken van haar 11 jaar durende relatie. De ultieme bevestiging vond zij tijdens een kanovakantie […]

zkv 35: Gotspe (2)

Daags nadat ik mij zo kwaad had gemaakt over de schoften van Voettong (krijg ’t niet meer uit mijn strot, laat staan op papier), die een arm, klein, Weltschmerzig, Deens schilderesje willen naaien waar je bij staat, God geve hen de bloedkanker-achter-het-hart, zou Joop Schafthuizen zeggen, daags daarna dus, werd ik in de modespecial van […]